kandha sasti kavasam lyrics in tamil pdf contains one of the most powerful and sacred prayers dedicated to Lord Murugan, who is also known as Kandhan, Skanda, or Shanmukha. It provides the complete and authentic Tamil text of the Kandha Sashti Kavasam.
- What is Inside? The document includes every section of the hymn:
- Kappu: The opening prayer for protection.
- Main Kavasam: The core verses of the prayer.
- Anga Raksha: The section that asks for protection for every part of the body.
- Removal of Evil: Verses focused on driving away negative forces.
- Phala Sruthi: The conclusion that lists the benefits of chanting.
This guide explains the lyrics, structure, and spiritual meaning of the prayer while keeping the original Tamil verses exactly as they are.
What Is Kandha Sasti Kavasam?
The word “Kavasam” means spiritual armor. “Kandha” refers to Lord Murugan, the warrior son of Lord Shiva and Goddess Parvati.
People traditionally chant this hymn during the Kandha Sashti festival, which celebrates Lord Murugan’s victory over the demon Soorapadman.
Benefits of Chanting According to the opening verses of the text, chanting this prayer offers the following blessings:
- It removes past sins.
- It removes sorrow and sadness.
- It brings wealth and prosperity.
- It grants divine discipline and blessings.
In short, this hymn acts as a protective shield around the person praying.
காப்பு
துதிப்போர்க்கு வல்வினைபோம் துன்பம்போம் நெஞ்சில் பதிப்போர்க்குச் செல்வம் பலித்துக் கதித்தோங்கும் நிஷ்டையுங் கைகூடும் நிமலரருள் கந்தர் சஷ்டி கவசந் தனை.
அமரரிடர் தீர அமரம் புரிந்த குமரனடி நெஞ்சே குறி.
நூல்
சஷ்டியை நோக்க சரவண பவனார் சிஷ்டருக்கு உதவும் செங்கதிர் வேலோன் பாதம் இரண்டில் பன்மணிச் சதங்கை கீதம் பாட கிண்கிணி யாட மையல் நடஞ்செய்யும் மயில்வாகனனார் (5)
கையில் வேலால் எனைக்காக்க வென்று வந்து வரவே வேல் மயில் சேவலும் சந்தம் கமழும் சரவண பவனார் சிந்தையில் வந்து செழித்துக் கொஞ்ச இரண்டில் ஒன்றாய் இயல்பிடன் எனது (10)
பொருளாய் முகம் ஆறொடும் பொலிந்து உள்ளம் தனில் வந்து உவப்பொடு நிற்க ஆறும் முகம் ஏறும் மயில் தேறும் அரும் பெறல் பாவனையும் ஆக சிந்தில் நின்று என்னைக் காக்கச் செய்த (15)
கொஞ்சிடும் வானி யிணை சேர் குழகா என்றன் நெஞ்சினில் இருந்து இன்முகம் காட்டி நின்று உனது இருபதம் என் தலை வைத்து உறுதியாக என் உள்ளத்தில் இருக்க கதிர்வேல் இரண்டும் கையில் திகழ (20)
விதியாய்க் கோல் உடையாய் போற்றி வள்ளி தெய்வானை மகிழ் மேவும் புள்ளியும் மயிலும் போற்றி போற்றி கையில் வேலாயுதம் காக்க காக்க பரம ஆலிங்கனமும் காக்க காக்க (25)
வேல் காக்க (உடல் உறுப்புகளை காக்க வேண்டுதல்)
உச்சி முதல் அடி வரை காக்க கதிர்வேல் காக்க கதிர்வேல் காக்க நெற்றிக்கு அழகு வேல் காக்க திலகம் இடும் நெற்றிதனைத் திகழ்வேல் காக்க தானம் இரண்டும் தனியா வேல் காக்க (30)
பேசு நாவின் நல்வேல் காக்க கன்னம் இரண்டும் கதிர்வேல் காக்க என் இளங்கழுத்தை இனிய வேல் காக்க மார்பை இரத்ன வடிவேல் காக்க சேரிள முலைமார் திருவேல் காக்க (35)
பிடரிகள் இரண்டும் பெருவேல் காக்க அழகுடன் முதுகை அருள்வேல் காக்க பழுபதி னாறும் பருவேல் காக்க வெற்றிவேல் வயிற்றை விளங்கவே காக்க சிற்றிடை அழகுற செவ்வேல் காக்க (40)
நாணாங் கயிற்றை நல்வேல் காக்க ஆண்குறி யிரண்டும் அயில்வேல் காக்க பிட்டம் இரண்டும் பெருவேல் காக்க வட்டக் குதத்தை வல்வேல் காக்க பணைத்தொடை இரண்டும் பருவேல் காக்க (45)
கணைக்கால் முழங்கால் கதிர்வேல் காக்க ஐவிரல் அடியினை அருள்வேல் காக்க கைகள் இரண்டும் கருணை வேல் காக்க முன்கை இரண்டையும் முரண்வேல் காக்க பின்கை இரண்டும் பின்னவள் இருக்க (50)
நாவில் சரஸ்வதி நற்றுணை யாக நாபிக் கமலம் நல்வேல் காக்க முப்பால் நாடியை முனைவேல் காக்க எப்பொழுதும் எனை எதிர்வேல் காக்க அடியேன் வசனம் அசைவுள நேரம் (55)
கடுகவே வந்து கனகவேல் காக்க வரும் பகல் தன்னில் வச்சிரவேல் காக்க அரை இருள் தன்னில் அனையவேல் காக்க ஏமத்தில் சாமத்தில் எதிர்வேல் காக்க தாமதம் நீக்கி சதுர்வேல் காக்க (60)
காக்க காக்க கனகவேல் காக்க நோக்க நோக்க நொடியில் நோக்க தாக்கத் தாக்கத் தடையறத் தாக்க பார்க்கப் பார்க்கப் பாவம் பொடிபட பில்லி சூனியம் பெரும்பகை அகல (65)
வல்ல பூதம் வலாஷ்டிகப் பேய்கள் அல்லல் படுத்தும் அடங்கா முனியும் பிள்ளைகள் தின்னும் புழக்கடை முனியும் கொள்ளளி வாய்ப் பேய்களும் குறளைப் பேய்களும் பெண்களைத் தொடரும் பிரம்மரா ட்சதரும் (70)
அடியனைக் கண்டால் அலறி கலங்கிட இரிசி காட்டேரி இத்துன்ப சேனையும் எல்லிலும் இருட்டிலும் எதிர்ப்படும் அண்ணரும் கனபூசை கொள்ளும் காளியோடு அனைத்தும் விட்டாங் காரும் மிகுபல பேய்களும் (75)
தண்டியக் காரரும் சண்டா ளர்களும் என் பெயர் சொல்லவும் இடிவிழுந் தோடிட ஆனை அடியினில் அரும்பாவைகளும் பூனை மயிரும் பிள்ளைகள் என்பும் நகம் முடி மயிர் தோல் எலும்பு எங்கும் (80)
பாதி பொம்மை தப்பாது இருக்க சுவாமிக்கு மூச்சில் சூழ நின்றோடிட பூத வெதாளம் புகழுடன் காக்க தலை இடி வாதம் தலைசுற் றெறிச்சல் சிலந்தித் தீப்புண் சிறுபிள வைப்புண் (85)
ஆசத ருதி அசுவத் தரைபுண் கடுவன் படவன் கைத்தாள் சிலந்தி பற்குற் றுரணை பருஅரை யாப்பும் எல்லாப் பிணியும் என்றனைக் கண்டால் நில்லா தோட நீ எனக்கு அருள்வாய் (90)
ஈரேழ் உலகமும் எனக்குற வாக ஆணும் பெண்ணும் அரசரும் மகிழ மன்னர் முகத்தில் மகிழ்வுற நானும் உன்னருள் பெற்று உன் புகழ் பாட பாசம் பொடிபட பாசம் கயிறு (95)
பின்கட் டுருள பில்லி சூனியம் பகைவர் எல்லாம் பதைபதைத் துநடுங்க பகைவன் ஓடிட பில்லி சூனியம் அடியேன் காலில் அடிவிழுந் திடவே மன்னரும் எனக்கு மகிழ்வுற வுனருள் (100)
அன்பும் உருகு அருள்பெரு வதுவும் உன்பாத் தொழும்பு உவப்பது மாக வருவாயே நீ என் முன்னே நினைத்த காரியம் நிலைபெறச் செய்வாய் விழிக்குத் துணை நீ வேலவர் பாலா (105)
தந்தை தாயும் தமர்நிகர் நீயே சக்தி வேலாயுதம் தான்வரும் முன்னே காக்க காக்க கனகவேல் காக்க யாவுமே ஏவல் யானே யாக எல்லாப் பயனும் எனக்கு நீ தரவே (110)
சிவம் கலியாணம் செய்தருள் போற்றி நாடினேன் நாடினேன் நாடினேன் கந்தா தன்னந் தனியே நின்றதும் கந்தா கந்தா வென்று கதறின வாறும் எந்தன் நெஞ்சில் இருந்தருள் புரியாய் (115)
நீயே அருளைத் தரவே வேண்டும் வேதா னந்தம் மெய்ப்பொருள் நீயே பரமானந்தம் பரம சௌக்கியம் சண்முக சரவண பவ குகா போற்றி குருமணீ போற்றி குகனே போற்றி (120)
முத்தமிழ் போற்றி முக்கண் போற்றி சக்திவேல் போற்றி சண்முகா போற்றி (122)
முடிவுரை (பலஸ்ருதி)
அந்தப் பதினெண் அசுரர் கெடவே சண்டா டியவேல் தனிகா சலனே பன்னிரு விழியால் பார்த்தருள் போற்றி அடியேன் துன்பம் அகற்றிடு கந்தா கந்த சஷ்டி கவசமி தனை (127)
காலையில் மாலையில் கருத்துற நாளும் ஆசாரத் துடன் அங்கம் துலக்கி நேசம் உடனே நினைத்தது முக்காலும் பூசை செய்து ஏற்றினாள் போற்றி கந்தர் சஷ்டி கவசமி தனை (132)
சிந்தைக் கலங்காது தியானிப் பவர்கள் ஒருநாள் முப்பத்தாறு உருக்கொண்டு ஓதி யேசெபித்து உகந்து நீறணிய அஷ்டதிக் குள்ளோர் அடங்கிலும் வசமாய் திசைமன்னர் எண்மர் செயல்அரு ளுவரால் (137)
மாற்ற லரெல்லாம் வந்து வணங்குவர் நவகோள் மகிழ்ந்து நன்மை அளித்திடும் நவமத னெனவும் நல்லழகு பெறுவர் எந்த நாளும் ஈரேட்டா வாழ்வர் கந்தர்கை வேலாம் கவசத் தடியை (142)
வழியாற் காண மெய்யாய் விளங்கும் விழியால் காண வெருண்டிடும் பேய்கள் பொல்லாத அவரைப் பொடிபொடி யாக்கும் நல்லோர் நினைவில் நடனம் புரியும் சர்வ சத்ரு சங் கா ரத் தடி (147)
அறிந்தென துள்ளம் அஷ்ட லட்சுமிகள் வாழில் உகந்து மகிழ்ந்துடன் இருப்பர் எல்லா இன்பமும் எனக்கு நீ அருள்வாய் மால்மருகா என மனமகிழ்ந்து அரும்பி சரவண பவனே சண்முகா குகனே (152)
கதிர்வேல் அவனே கருணாகரனே உன் புகழ் பாடவும் உன் அருள் பெறவும் அன்புடன் அழைக்கிறேன் ஆதரித் தருள்வாய் பக்தர்கள் எல்லாம் பணிந்துனைப் போற்ற தர்மம் தழைக்கத் தயவுடன் காப்பாய் (157)
வேலும் மயிலும் துணை வேலும் மயிலும் துணை வேலும் மயிலும் துணை (160)
வாழ்க வள்ளியப்பா! வளர்க அவனருளே!