Chandipura Virus PDF Free Download

Chandipura Virus PDF Download Info

The Chandipura Virus Is An Encephalitic Infection That Has Been Linked To Several Outbreaks In The Past Few Years In Various Parts Of India. This Virus Is Capable Of Causing Natural Infection In Individuals Below The Age Of Fifteen Years.

Chpv Manifests Itself In The Form Of A Potent Encephalitis-causing Virus In The Indian Subcontinent. Isolation Of This Virus Across Various Parts Of India Has Been Reported To Be Highly Viral In Nature.

Chandipura Virus PDF Free Download

In The Recent Past, There Has Been Proof Of An Obvious Association Of Chpv With Pediatric Sporadic Encephalitis Cases And Several Outbreaks In Andhra Pradesh During 2004, 2005, 2007, And 2008, In Gujarat During 2005 And 2009–2012, And In The Vidarbha Region Of Maharashtra During The Years 2007 And 2009–2012.

The Prevalence And Seasonal Activity Of The Virus Are Found In These Areas Using Outbreak Investigations, Sero-surveys, And Clinical Specimen Referrals At Niv By The Investigator.

Recently, Pools Of Sand Flies Collected During Epidemic Investigations In The Vidarbha Area Of Maharashtra Have Yielded The Isolation Of Chpv. Its Isolation In India And The Chpv Activity Described Above Led To The Belief, For Many Years Following Its Discovery In That Country, That The Virus Was Restricted To India Alone.

What is the Chandipura virus?

The Pathogen Belongs To The Family Rhabdoviridae Of Viruses, Which Also Includes The Well-known Rabies Virus. Chpv Is Named After The Name Of A Village In India, Chandipura, Where It Was First Isolated In 1965. Being An Arbovirus, It Is Basically Transmitted By Vectors Of Arthropods, Particularly Sandflies Of The Genus Phlebotomus.

Characteristics And Structure

The Chandipura Virus Contains A Single-stranded Rna Genome With Negative Sense. The Physical Morphology Shows That The Virus Particles Are Bullet-shaped, Very Much Like Other Rhabdoviruses. It Encodes Five Proteins In Its Genome: Large Polymerase Protein, L; Matrix Protein, M; Glycoprotein, G; Phosphoprotein, P; And Nucleoprotein, N. The Roles Of These Proteins Vary And Include Assembling The Viruses And Doing Transcriptions And Replication.

Transmission

The Sandfly Bite Is The Primary Mode Of Transmission For Chpv. Despite That Other Species Might Potentially Transmit The Virus, Phlebotomus Papatasi Was Described As The Natural Vector. Transmission By Direct Contact With Contaminated Body Fluids Can Occur But Is Less Common.

Epidemiology

Although Cases Have Been Noted In Other Asian Countries, The Main Geographic Location Of The Chandipura Virus Is In India. The Virus Has Been Linked To Acute Encephalitis Epidemics, Especially In Children. In 2003, Andhra Pradesh In India Witnessed Its First Major Epidemic, Killing Many Children.

Clinical Manifestations

Chpv Infection Can Lead To A Rapid Onset Of Severe Neurological Symptoms, Primarily Affecting Children. The Incubation Period Is Typically Short, And Symptoms Can Include:

• High Fever
• Severe Headache
• Vomiting
• Convulsions
• Altered Mental Status
• Unconsciousness

Severe Infections May Rapidly Progress To Encephalitis, Resulting In Coma And Death. Mortality Can Be Huge In Affected Children; Hence, Early Diagnosis And Supportive Therapy Are Very Important.

Diagnosis

Diagnosing Chandipura Virus Infection Involves Several Laboratory Techniques, Including:

• Polymerase Chain Reaction (Pcr): Detects Viral Rna In Blood Or Cerebrospinal Fluid Samples.
• Serology: Detects Specific Antibodies Against The Virus In The Patient’s Blood.
• Virus Isolation: Involves Growing The Virus From Clinical Samples In Cell Culture.

Treatment And Prevention

There Is No Specific Antiviral Treatment For Chandipura Virus Infection. Management Is Primarily Supportive, Focusing On Relieving Symptoms And Preventing Complications. This Includes:

• Maintaining Hydration And Electrolyte Balance
• Antipyretics For Fever
• Anticonvulsants For Seizures
• Intensive Care For Severe Cases

Preventive Measures Are Crucial To Control The Spread Of Chpv, Particularly During Outbreaks. These Measures Include:

• Vector Control: Reducing Sandfly Populations Through Insecticide Spraying And Eliminating Breeding Sites.
• Personal Protection: Using Insect Repellent, Wearing Protective Clothing, And Using Bed Nets, Especially In Endemic Areas.
• Public Health Education: Raising Awareness About The Virus And Preventive Measures In Communities At Risk.

Public Health Impact

The Chandipura Virus Is A Significant Public Health Risk Due To Its Potential To Cause Serious And Fatal Encephalitis Epidemics, Mainly In Children, Particularly Within Its Endemic Areas. Research Interest In This Virus, Especially In The Areas Of Virology, Epidemiology, And Control Measures For Halting Epidemics, Is Currently Underway.

It Was Thus An Important Component Of The Public Health Programs Aimed At Mitigating Chpv With Efficient Vector Management Techniques, Timely Diagnosis, And Improvement In Monitoring.

chandipura virus in gujarati

ચાંદીપુરા વાયરસ શું છે ?

2004ના લેન્સેટ લેખ “ચંદીપુરા વાયરસ: એક ઉભરતો માનવ રોગકારક?” શીર્ષક મુજબ, વાયરસ એ રેબડોવિરિડે પરિવારમાં વેસિક્યુલોવાયરસ જીનસનો સભ્ય છે. આકસ્મિક રીતે, હડકવા વાયરસ પણ આ પરિવારનો સભ્ય છે.

અભ્યાસના આધારે, ચાંદીપુરા વાયરસને પ્રથમ વખત 1965માં મહારાષ્ટ્રના નાગપુરના એક ગામમાં તાવની બીમારીથી પીડિત બે વ્યક્તિઓના લોહીમાંથી અલગ કરવામાં આવ્યો હતો.

એવું કહેવાય છે કે વાયરસનું નામ સમુદાયનું છે જ્યાંથી તેને અલગ કરવામાં આવ્યો હતો. પેપરમાં, 1980 માં મધ્ય પ્રદેશમાં એક્યુટ એન્સેફાલીટીસ ધરાવતા વ્યક્તિ પાસેથી ઓળખવામાં આવી હોવાનો પણ ઉલ્લેખ કરવામાં આવ્યો હતો.

તે કેવી રીતે પ્રસારિત થાય છે?

ફ્લેબોટોમાઇન સેન્ડફ્લાય ચોમાસાની શરૂઆતમાં એક સામાન્ય બગ છે, અને તે વાયરસનું સૌથી સંભવિત વાહક માનવામાં આવે છે. ધી ઈન્ડિયન જર્નલ ઑફ મેડિકલ રિસર્ચમાં “ચંડીપુરા વાયરસ ચેપમાં ક્લિનિકલ સિનેરીયો બદલતા” પેપરમાં, 2016ના અભ્યાસમાં સર્જેન્ટોમીયા સેન્ડફ્લાય દર્શાવવામાં આવી હતી.

આ અભ્યાસના આધારે, મચ્છરની કેટલીક પ્રજાતિઓએ પ્રયોગશાળામાં વાયરસનું ડુપ્લિકેટ અને પ્રસારણ કર્યું.

પરીક્ષણ કરાયેલ મચ્છર પ્રજાતિઓમાંથી, એડીસ એજીપ્ટી-એ જ મચ્છર જે ડેન્ગ્યુને ફેલાવે છે-તે પ્રયોગશાળામાં અન્ય પ્રજાતિઓની તુલનામાં સક્ષમ વેક્ટર અને વાયરસના પ્રસારનું વધુ અસરકારક માધ્યમ હોવાનું નક્કી કરવામાં આવ્યું હતું. તે ઉલ્લેખ કરે છે, જો કે, તે સમયે, મચ્છરોથી વાયરલ આઇસોલેશનના કોઈ અહેવાલો ન હતા.

બીમારીના કેટલાક ચિહ્નો અને લક્ષણો શું છે?

કારણ કે આ એક વાયરસ છે જે એન્સેફાલીટીસનું કારણ બને છે, તે મગજની પેશીઓમાં સોજો અથવા બળતરાનું કારણ બને છે. અન્ય લેન્સેટ પ્રકાશન અનુસાર, “2003 માં, આંધ્ર પ્રદેશ, ભારતના બાળકોમાં ઉચ્ચ મૃત્યુ દર સાથે તીવ્ર એન્સેફાલીટીસનો મોટો પ્રકોપ, ચાંદીપુરા વાયરસ સાથે સંકળાયેલ,” સામાન્ય ક્લિનિકલ પ્રસ્તુતિઓમાં નીચેનાનો સમાવેશ થાય છે:

તાવ, ઉલટી અને બદલાયેલ સેન્સોરિયમની ઝડપી શરૂઆત – ચેતના અથવા માનસિક સ્થિતિમાં ફેરફાર
હુમલા, ઝાડા, ન્યુરોલોજીકલ ઉણપ – સંતુલન ગુમાવવું, દૃષ્ટિમાં ફેરફાર, અસ્પષ્ટ વાણી, વગેરે.
મેનિન્જિયલ ખંજવાળ – માથાનો દુખાવો, સખત ગરદન, આંચકી, ફોટોફોબિયા.

તે કોને અસર કરે છે?

એવું જોવામાં આવ્યું છે કે ચાંદીપુરા વાયરસ મુખ્યત્વે ગ્રામીણ વિસ્તારોમાં 15 વર્ષથી ઓછી ઉંમરના નાના બાળકોને ચેપ લગાડે છે.

આંધ્ર પ્રદેશમાં 2003માં ફાટી નીકળેલા બાળકોની ઉંમર 9 મહિનાથી 14 વર્ષ સુધીની હતી. મોટાભાગના મૃત્યુ હોસ્પિટલમાં દાખલ થયાના 48 કલાકની અંદર થયા છે. અત્યાર સુધીના ગુજરાતી રોગચાળામાં તમામ શંકાસ્પદ મૃત્યુ બાળકોના છે.

તેની સારવાર કેવી રીતે થાય છે?

હાલમાં, ચાંદીપુરા વાયરસ સામે કોઈ રસીકરણ નથી, ન તો તેની સામે કોઈ ચોક્કસ એન્ટિવાયરલ દવા છે.

તે જ સમયે, ઇલાજની ચાવી પ્રારંભિક શોધ અને પ્રારંભિક હસ્તક્ષેપમાં રહેલી છે. 2014 માં ગુજરાત સરકાર દ્વારા “ચાંદીપુરા એન્સેફાલીટીસના રોગશાસ્ત્ર અને સંચાલન” પરના એક પેપર મુજબ, ઓક્સિજન ઉપચાર સાથે શ્વસન, પરિભ્રમણ અને વાયુમાર્ગની જાળવણી પર ધ્યાન અને જો જરૂરી હોય તો, વેન્ટિલેશન રોગની સંભાળનો એક ભાગ છે. પ્રવાહી અને ઇલેક્ટ્રોલાઇટ સંતુલન જાળવવા, ગૌણ બેક્ટેરિયલ ચેપ અટકાવવા, ઇન્ટ્રાક્રેનિયલ દબાણમાં વધારો માટે દેખરેખ, હાયપરપ્રેક્સિયા – એવી સ્થિતિ જેમાં શરીરનું તાપમાન 106.7 ડિગ્રી ફેરનહીટથી વધે છે – સારવાર અને જપ્તી વ્યવસ્થાપન પર વધુ માહિતી પ્રદાન કરવામાં આવી છે. તે કેવી રીતે ટાળી શકાય?

પ્રકાશન અનુસાર, નિવારક પગલાં, સેન્ડફ્લાયના સંવર્ધન સ્થળોની શોધ, જંતુનાશકોનો ઉપયોગ, અને કચરાના યોગ્ય સંગ્રહ અને નિકાલ દ્વારા સારી સ્વચ્છતા અને પર્યાવરણીય નિયંત્રણની ખાતરી, ખુલ્લામાં શૌચક્રિયા દૂર કરવા અને ફ્લાય પેપરના ઉપયોગ દ્વારા વેક્ટર નિયંત્રણનો સમાવેશ કરે છે.

સંવર્ધન સ્થળોમાં દીવાલ અને ઘરની તિરાડો અને તિરાડો, ઝાડની પોલાણ, અંધારાવાળી જગ્યાઓ, તબેલાઓ અને સ્ટોરરૂમનો સમાવેશ થાય છે. જાળી, જીવડાં અને રક્ષણાત્મક પોશાકના ઉપયોગ દ્વારા કરડવાથી બચવું પણ એટલું જ મહત્વનું છે.